کد مطلب:94522 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

خطبه 105-وصف پیامبر و بیان دلاوری












[صفحه 272]

كاخ رفیع و با شكوه اسلام، جایگاه امن و امان زاهدان رزمنده و با شهامت، و گیتی بدور افكنده هاست. از این محراب پاكتر كجاست؟ سپاس، پاك آفریدگاری را سزاست كه حقیقت اسلام را بر همه كس آشكار ساخت و راه رستگاری را برای هر كس كه جویای هدایت باشد، سهل و آسان گردانید. پایه و اساس آنرا بی هیچ تزلزلی، پایدار و استوار گردانید، تا كسی از كفار، توان آن را نیابد تا بر این كاخ رفیع ایمان غلبه كند. برای آنكس كه با همه وجودش در آن خانه گزیند خداوند آنرا جایگاه امن و امانی قرار داد. اسلام یگانه رمز آشتی دلهای دور از ایمان است، و هر سخنگوئی را تنها دلیل و برهان قاطع، اسلام است و بس. آنكس كه به آن عناد و كفران ورزد اسلام برایش مدرك و آیت روشن و بی نظیری است، و هر كس از صمیم جان در پی فروغی بی پایان باشد، برای او این آئین آفتابی است بی زوال برای آنكس كه بدنبال خرد رود، فهم و ادراك است و برای جویای عقل، اندیشه و فهم و درایتی است بی مانند اسلام، حقیقت حق است برای راستی خواه بینائی دیده است برای بیدار دل بینا حكمت و عبرت است، برای دلهای پندپذیر سبب رستگاری است، برای پذیرنده با ایمان، و پاسدار معتمدی است برای امیدوار آسای

شگاه بی نظیری است، برای دل سپار، و سرانجام حصار بلاگردانی است برای زاهدان شكیبا از اینرو اسلام روشنترین راهها و آشكارترین دینها است گل دسته و برج رفیعش بلند و درخشان است، و چل چراغش پیوسته نور افشان. در میدان پیشرفت، همواره پیشتاز و پایان كار مزد و پاداشش بسی گران و پر بها راهوارانش، آراسته به همه هنرها و بهره سرشارشان، بسی نفیس است و جملگی از بزرگان و ارجمندانند راهش تصدیق خدا و رسول، و نشانه اش كردار پسندیده و نیكو، و بهر حال سرانجام هر مومنی مرگ است پس عرصه دنیا جای تربیت و ریاضت و قیامت جایگاه تكتازی و فردوس برین عالیترین پاداش آنست

[صفحه 273]

رسول خدا محمد مصطفی، در كار رسالت چه رنجها كشید تا اینكه مشعل هدایت و رستگاری را شعله ور كرد و دل و جان زاهدان در فروغ و نورش عاشقانه افروخته گردید در دل تیرگی ها، برجی از نور بپا كرد تا راه ماندگان و گمراهان در پرتو آن، راه یابند. آن عزیز، در كار رسالت، برای خدا بسی امین است و در قیامت از جانب او، درباره بندگان، گواهی صدیق میباشد. او بسوی خلق نعمت و بخششی است برانگیخته از جانب پروردگار و به خاطر لطف و رحمت اوست كه فرستاده ایست راستین و امین بار الها، تو را به دادگریت سوگند میدهم، كه او را در عالیترین درجات خداوندیت منزل ده و به فضل و كرم بیشمارت، پاداش او را صد چندان كن خداوندا، كاخ پر شكوه آئین او را از بناهای پیشین، بسی رفیع تر و استوارتر بگردان، و او را از خوان پر بركت نعماتت اكرام بفرما. منزل و ماوایش را در شاه نشین درگاهت، در عالیترین درجات و برتر از همه خلائق و آدمیان، رفعت ده پروردگارا، ما را در قیامت، در زمره یاران او محشور كن، تا در آن روز و این روز، پشیمان و شرمنده، پیمان شكن گم كرده راه و مفتون فتنه ها، نباشیم

[صفحه 274]

اما شما ای یاران، خداوند تعالی شما را پس از دوران شرك و كفران، در سایه ایمان، به لطف خویش، بنواخت و چنان مقام و منزلتی بشما ارزانی داشت كه در چشم همسایگان و كنیزانتان بس عزیز و ارجمند شدید اینك كسانی كه شما را بر آنان هیچ مزیت و فضیلتی نیست و بی آنكه احسانی در حقشان روا داشته باشید، بسوی شما سر خم میكنند و احترامتان میگذارند. كسانی كه ابدا از سطوت شما بیمی نداشته و دست توانایتان بر سرشان نیست، از شما میترسند و فرمانتان را بجان می برند هان! اینك كه پیمان خدا را شكسته اید و در حالیكه پیمان شكنی پدران خویش را ننگ آفرین میشمارید، پس چرا خشمگین و آزرده نمیشوید؟ آیا شما همانهائی هستید كه، احكام خدا از شما پرسیده میشد و شما به آنها پاسخ میدادید؟ مردم در اختلافات خود، شما را دادگری عادل و صادق میدانستند، پس چه شد كه یكباره آنهمه افتخار و احترام را رها كردید و جاه و جلال خود را در چنگ ستمگران رها ساختید و زمام امور را بدست آنان دادید؟ احكام الهی را در كف بی كفایت آنها گذاردید، تا در قلمرو ننگبار و شهوت آلود خود بخرامند و به زشتی عمل كنند. به خدا سوگند اگر بدست آنان چنان پراكنده گردید كه هر یك از شما از ب

یم جان، در پشت اختری پنهان شود، باز خداوند شما را گرد هم آورد، تا شما تماشاگر روز مرگ آور این قوم گنهكار باشید


صفحه 272، 273، 274.